அத்தியாயம்….15 தன்னை சரியாக கணித்த உதயேந்திரனை அந்த நிலையிலும் ராஜசேகர் தன் மனதுக்குள் பாராட்டாமல் இருக்க முடியவில்லை. அதனால் தான் பெரியவர் பரமேஸ்வரர் இருவருடமாய் தன் மருமகன் சந்திரசேகரின் நடவடிக்கையில் சந்தேகம் கொண்டு… “என் சின்ன மகன் இங்கு வந்தால்...இங்கு என்ன…? என்ன…? நடக்குது என்பதை...

அத்தியாயம்….14 தன்னை சரியாக கணித்த உதயேந்திரனை அந்த நிலையிலும் ராஜசேகர் தன் மனதுக்குள் பாராட்டாமல் இருக்க முடியவில்லை. அதனால் தான் பெரியவர் பரமேஸ்வரர் இருவருடமாய் தன் மருமகன் சந்திரசேகரின் நடவடிக்கையில் சந்தேகம் கொண்டு… “என் சின்ன மகன் இங்கு வந்தால்...இங்கு என்ன…? என்ன…? நடக்குது என்பதை...

அத்தியாயம்…10 செந்தாழினி வீட்டில் நடக்கும் பிரச்சனைக்கு காரணம்.. அளவுக்கு அதிகமாக இருக்கும் சொத்து பணம்.. இதனால் பிரச்சனை என்றால், மகிபாலன் வீட்டில் அவர்களிடம் இருந்த பணம், நகைகள் பரிபோனதால் வந்த பிரச்சனை நடந்து கொண்டு இருந்தது.. ஆம் பரிபோனதா..? இல்லை பரிகொடுத்து விட்டதா..? ஏதோ ஒன்றை...

அத்தியாயம்….13 தன் மகள் அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றதும், ராஜசேகர் எந்த வித மேல் பூச்சும் இல்லாது இருபது வருட முன் கதையை சொல்ல ஆராம்பித்தார். “நானும் உங்க மாமாவும் ஒரே ஊர் மட்டும் இல்ல.ஒரே தெருவும் தான். நான் என் வீட்டில் இருந்ததை விட அவன் வீட்டில் தான் அதிகம் இருப்பேன். ஒரே தெருவில் ஆராம்பித்து...

அத்தியாயம்….12 “என்ன அதை மட்டும் பார்த்தியா...வேறு...என்..ன…?” என்ன நடந்தது என்பதை கேட்க கூட பயந்து பவித்ரன் தயங்கி தயங்கி பேசினான். உதயேந்திரனை பற்றி அவனை காணும் முன்னவே அவனுக்கு தெரியும். அதுவும் பெண்கள் விசயத்தில். அதை கொண்டு அவன் பயந்தாலும், வேணியை பற்றியும் நமக்கு தெரியும் தானே…...

அத்தியாயம்…9.2 ஒரு வித யோசனையுடன் தன் பேசியை வைத்த வித்யாவையே பார்த்து கொண்டு இருந்த சங்கரி.. “என்னக்கா.. வேலவன் பேசுறான் என்று தெரியுது.. என்ன விசயமா.. இத்தனை நாள் இல்லாம இப்போ எதுக்கு திடிர் என்று போன் செய்து இருக்கான்..?” என்று கேட்ட சங்கரி பின் எதோ நியாபகத்தில் வந்தவளாக.. “க்கா இங்கு நம்ம...

அத்தியாயம்….11 “தெரியல பவி.” பவித்ரன் கேட்ட கேள்விக்கு, வேணியிடம் அதிர்ச்சியோ...ஆத்திரமோ… ஏன் எந்த வித பதட்டமும் கூட இல்லாது பதில் அளித்தவளின் முகத்தையே பவித்ரன் கூர்ந்து பார்த்திருந்தான். பின்… “நீயே என் கிட்ட இதை பற்றி பேசனுமுன்னு இருந்தியா…?” வேணி அதற்க்கு உடனே பதில் அளிக்காது தன் கை...

அத்தியாயம்….10 காயத்ரியின் கேள்வியில்...ராஜசேகர் இப்படி தான் நினைத்தார். ‘உதயேந்திரன் வேணி கஷ்டப்படுவதை பார்த்து மகிழ தானே செய்வான். நம்ம பொண்ணு என்ன இப்படி கேட்டு வைக்குது. நம்ம பொண்ணு கொஞ்சம் சோம்பேறின்னு தெரியும். எப்போத்திலிருந்து லூசா மாறுனா…’ என்று ராஜசேகர் நினைத்துக் கொண்டு இருக்கும்...

அத்தியாம்…9 இரவு முழுவதும் உதயேந்திரன் பொட்டு தூக்கம் இல்லாது விழித்திருந்தான். ஒரு பக்கம் மகிழ்ச்சியில் உறக்கம் வரவில்லை. தன் மீது பிடிப்பு இல்லா விட்டால் கண்டிப்பாக வேணி தன் மார்பு சாய்ந்து இருக்க மாட்டாள். அதுவும் அவளை முத்த மிட்ட போது முதலில் அவள் கண்ணில் அதிர்ச்சி ஏற்ப்பட்டதே ஒழிய...

அத்தியாயம்….32 முதலில் பவித்ரன் மட்டும் வீட்டுக்கு வருவதை பார்த்த பவித்ரனின் தாத்தா நாரயணன்… “என்னப்பா நீ மட்டும் வர்ற….வேணி எங்கே…?” என்ற கேள்விக்கு, “உங்க பேத்தி பின்னால் வர்றா…” பவித்ரனின் இந்த பதில் பொதுவாக பார்த்தால் சாதரணமாக தான் தெரியும். ஆனால் பவித்ரன், வேணியின் நட்பை கொண்டு...

அத்தியாயம்…9..1 செந்தாழினி காவல் நிலையத்தில் “என் விருப்பத்துன் பேரில் தான் நான் அவர்களுடன் சென்றது.. அவர்கள் என்னை கடத்தி கொண்டு எல்லாம் செல்லவில்லை…” என்று சொன்னதில், மருது பாண்டியனின் சகோதரி இருவருமான சங்கரியும், வித்யாவும், முதலில் நம்பவே முடியவில்லை.. ஆனால் நம்பி தானே ஆக வேண்டும்.. அதுவும்...

அத்தியாயம்….7.2 கிருஷ்ணவேணியின் சொத்து கணக்கையும், ஆடிட்டர் சொன்ன வரிச்சலுகையில் எதில் எதில் முதலீடு செய்தால் வரி குறைவாக கட்டலாம் என்று தெளிவாக ராஜசேகர் சொன்னாலும், பவித்ரனின் மனதில் ஒன்று கூட சரியாக பதிவாகவில்லை. அவன் கவனம் இங்கு இருந்தால் தானே ….வேணி அவளே தெளிந்தால் தான் உண்டு என்று கருதி...

அத்தியாயம்……7.1 வேணி தன்னை நோக்கி வந்தவனை முதலில் அச்சம் கொண்டு பார்த்தாலும், பின் என்ன நினைத்தாளோ எப்போதும் பார்க்கும் நேர்க் கொண்டு உதயேந்திரனை பார்த்தாள் என்று சொல்வதை விட முறைத்தாள் என்று சொல்லலாம். முதலில் தன்னை பார்த்து தன்னவளின் முகத்தில் தோன்றிய பதட்டத்தில் அருகில் சென்று…. ‘அம்மு...

வேணியின் பார்வையில் உதயேந்திரன் மகிழ்ந்து போனான் என்றால், வந்ததில் இருந்து தன் பார்வை அவனிடம் செல்வதை தடுக்க முடியாது இருக்கும் தன் மானம் கெட்ட மனசை நினைத்து அவளுக்கு அவள் மேலயே கோபமாய் இருந்தது. நான் சென்னை வந்த காரணம் என்ன…? என் அம்மாவை அசிங்கப்படுத்தி பேசியவர்களை, இந்த சமூகத்தின் முன் தலை...

அத்தியாயம்…8…2 “என்ன டி சொல்ற.. ஐம்பது ஆயிரமா…?” என்று அதிர்ந்து தான் போய் விட்டார் கெளசல்யா மகள் சொன்ன புடவையின் விலையை கேட்டு.. பின்.. “முதல்ல புடவை மாப்பிள்ளை வீட்டவங்க தானே எடுத்து கொடுக்கனும்.. அவங்க எடுத்தால் கூட இத்தனை விலை எல்லாம் ரொம்ப அதிகம் டி..’ என்று அங்கலாய்த்து தான் கூறியது...

அத்தியாயம்….30 (1) அந்த குழுமத்தின் வருடாந்திர கணக்கு வழக்குகளை பார்க்கும் நாள் அன்று.அதனால் அந்த குழுமத்தின் முக்கியமானவர்கள் அந்த அறையில் கூடி இருந்தனர். கூடவே வந்த லாபத்தில் பங்குதாரர்கள் எத்தனை சதவீதம் பங்கு இருக்கிறதோ அதை பொறுத்து பணத்தை அந்த பங்குதாரர்களின் வங்கி கணக்கில் செலுத்தி...

அத்தியாயம்….5 கதவை அடைத்த பவித்ரன் வேணியிடம் எதுவும் கேட்காது கதவின் மேல் சாய்ந்த வாறு கைய் கட்டி வேணியையையே பார்த்த வாறு நின்று இருந்தானே ஒழிய, வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தை பேசவில்லை. ஆனால் பார்வை மட்டும் வேணியின் முகத்தில் மட்டுமே நிலை பெற்று இருந்தது. அந்த பார்வையோ… ‘என்ன…? உன் பிரச்சனை என்ன…...

அத்தியாயம்….4 “என்னப்பா ஆச்சி?” தன் தம்பிக்கு போன் போடாது, வியர்த்து வழிந்த வியர்வையோடு நின்றுக் கொண்டு இருந்த தன் தந்தையின் தோள் பற்றி விசாரித்து கொண்டு இருந்தான் கஜெந்திரன். தன் தோள் மீது இருந்த பெரிய மகனின் கையை பிடித்து தள்ளிய பரமேஸ்வரர் “முதல்ல உன் தம்பிக்கு போன போடுடா” என்று பரமேஸ்வரர்...